In opdracht van Rijkswaterstaat wordt tussen de veerstoep in Oijen en de monding van de Maasarm bij Lithoijen een 3 kilometer lange nevengeul aangelegd, begrensd door enkele zandige eilanden. De nevengeul krijgt flauw oplopende natuurlijke oevers met zandplaten. Aan de rivierzijde van de eilanden wordt de stenen bekleding gedeeltelijk weggehaald. In het ondiepe water dat door deze ingrepen ontstaat kunnen planten en dieren die hier van nature thuishoren weer goed gedijen. Vissen vinden er bijvoorbeeld een rustige plek om te paaien (kuit te schieten). Ecologisch gezond water is ook schoner.                                                                                                                                                                     Meer landinwaarts herstellen we zoveel mogelijk het oorspronkelijke reliëf, ooit gevormd door wijziging van de loop van de Maas. Lage delen worden extra diep gemaakt, zodat geulen ontstaan. Een van deze geulen wordt via een aantakking op de Teeffelense Wetering verbonden met het achterland en krijgt daardoor het karakter van een permanent stromende beek.

Verder wordt een deel van het winterbed verlaagd. Samen met de geulen creëren we op deze manier niet alleen een beter leefmilieu voor flora en fauna, maar ook meer ruimte als dat nodig is: bij hoogwater kan het rivierwater via de nevengeul gemakkelijk de uiterwaarden in stromen. De waterstand bij hoogwater zal uiteindelijk minstens 4 centimeter lager zijn dan voorheen. Om het wild en de runderen in het gebied bij wassend water een veilig heenkomen te bieden, worden twee bestaande droge hogere delen in het gebied nog verder opgehoogd.v

De herinrichting moet december 2016 klaar zijn. Aannemer Van de Wetering Cultuurtechniek is in januari 2015 gestart met de realisatie. De aannemer stemt zijn precieze planning af op de vraag uit de markt naar vrijkomende materialen, zoals klei. Zodoende kunnen deze materialen kostenbewust en duurzaam bij andere projecten worden hergebruikt. Om eventuele hinder voor de omgeving te beperken worden de vrijkomende materialen grotendeels via het water afgevoerd. ats